Naiman, som bloggen heiter, er det ein seier paa egyptisk dialekt til nokon som kjem frisk og rein og nybarbert ut av dusjen. Det er liksom fresh og rein og fin, inkludert barbert.

No har me vore her i kairo i nesten ei veke, og byrjar aa verta vande med det. Me har byrja paa skule paa ILI - International Language Institute. Det er fint. Eg gaar i pre-klassen, der er det ca 15 stykke fraa sverige, USA, Tyskland, Japan, Sveits, Frankrike... alle jentene har tynne, tynne finsandalar og glatte legger og reine taer og velpleidde negler. Naiman. Eg trur ikkje dei gaar til skulen. Me har ein halvtimes skuleveg. Det er veldig fint, men ein vert varm og sveitt og skiten paa foetene. Kanskje eg skal proeva aa faa tak i ein sykkel.

No h ar eg laert meg alle bokstavane og tala opp til ti, og kan lesa og skriva litt arabisk. Det er som aa vera seks aar att, naar ein maa proeva aa tvinga handa aa gjera den rette, nesten umoglege, roersla for aa faa fram det teiknet ein vil skriva paa papiret. Eg hugsar kor eg sleit med aa skriva fine femtal..

Bla bla, vonar alle har det fint og at me faar nokre besoek etter kvart

I love you.

Gudrun